Vandaag bij Deva, in Breda, een rol vers portretlinnen gehaald om nieuw werk op te kunnen spannen. Te beginnen met een doek van 160 x 170 cm. En omdat ik toch in Breda was heb ik gelijk hier en daar gevraagd of de poster van de expositie in Axel opgehangen mocht worden. Die hangt nu dus bij Deva, Via Mioni, Het Ezelsoor en natuurlijk de beste bakker van Breda, voor de ramen. Zo weten ze in Breda ook gelijk weer waar ze me kunnen vinden.
Gewapend met superlekker brood en dito worstenbroodjes, want daar zijn zij kampioen mee geworden, rij ik weer terug naar het beloofde land. Zo is het altijd weer een beetje feest om even in Breda te zijn. Ik kom dan ook altijd bekenden tegen. Dit keer Margot Maaskant, die ik al weer een hele tijd niet heb gezien.
Bij Deva haalde ik dus een prachtige kwaliteit portretlinnen. Er is voor mij geen winkel dichter in de buurt met zo’n breed assortiment en omdat ik hier mijn hele leven al kom ben ik hier nog steeds kind aan huis. De band met Breda blijft daardoor wel in tact.
Ik maakte deze foto omdat deze hoek, met spielatten, rollen doek en de snijtafel, altijd de plek is waar ik het eerst naar toe loop. Lucas helpt me altijd met het snel samenstellen van de hele bestelling. Hij is dan ook de man die hier blindelings de weg weet tussen alle artikelen. En dat is héél erg veel.
Aan het eind van de avond staat het eerste doek (160 x 170) zo strak als een trommelvel. Onder toeziend oog van Mario Rutteli.
En nummer twee, 130 x 140 cm. klaar. Mijn werkdag zit er op.