Voor de huidige Mathildedag-tentoonstelling bij Galerie Lokaal 54 heb ik twee schilderijen gemaakt over diva’s. ‘De diva’ is het thema van deze tentoonstelling die meer gaat over het gedachtegoed van Mathilde dan over Mathilde zelf. Het schilderij is inmiddels verkocht, maar omdat ik van best wel veel mensen de vraag kreeg om het verhaal achter dit schilderij te vertellen heb ik beloofd het ook op mijn site te zetten zodat iedereen het kan lezen. Want dit is geen ‘gewone’ diva, maar een heel bijzondere.
Het schilderij blijft de hele tentoonstelling (tot 23 Augustus) te zien in Galerie Lokaal 54
De diva van de Achterweg
De Achterweg is een achteraf steegje dat achter de Lange Leenstraat door loopt. Het is zoʼn steegje waar vrijwel nooit iemand komt. Het biedt toegang tot de achterzijde van de dure winkelpanden aan de Lange Leenstraat waar alleen de welgestelden hun boodschappen kunnen doen. De Lange Leenstraat is de chique winkelstraat van het stadje met prachtige oude gevels en oogstrelend mooi geëtaleerde etalages vol luxe artikelen als kleding, schoenen, hoeden, schilderijen, dranken, literatuur en alles wat een deftige inwoner met een hoog salaris en enig oog voor stijl en goede smaak zich kan en wil permitteren. Aan de achterkant van die mooie panden zie je de keerzijde van al die fraaie façades. Daar loopt de Achterweg. Een wat verborgen en verlaten steeg waar soms bevoorrading van de winkels plaats vindt en waar dus vrijwel nooit iemand komt. Hooguit een slenteraar die alle tijd heeft om zo eens door de steeg te wandelen om zich te verwonderen over de bouwsels, het rommelige karakter of om de vele verrassende elementen in de bouw van de achtergevels te bekijken.
Met enige regelmaat, er is nooit een klok op gelijk te zetten, loopt er wel eens een prachtige dame door de Achterweg. Het is een publiek geheim dat deze dame geen vrouw is. Conservatieve stedelingen spreken er schande over, anderen halen er de schouders bij op en weer anderen spreken er lacherig, maar wel, lovend, over omdat die diva er altijd tip top verzorgd bijloopt en daarmee niemand kwets of bedreigd of aanstootgevend is. Ze loopt door de Achterweg, knikt je vriendelijk, doch gereserveerd, gedag en loopt door. Ze lijkt wel een beetje op een filmster of een of andere beroemdheid. En in zekere zin is ze ook wel een beetje beroemd in het stadje.
Niemand weet wie het is. Er zijn wel vermoedens, maar niemand weet het zeker. Ook kan niemand met volle zekerheid zeggen of het echt een man is. Toch is iedereen die haar wel eens heeft gezien overtuigd van dat geval. Ze is lang, ongeveer 1.90 m. als ze op haar hoge hakken voorbij komt. Ze heeft grote handen en alles wijst toch echt in die richting.
Tijdenlang zie je haar niet en dan plots verschijnt ze weer een paar keer achter elkaar. Niemand weet ook waar ze vandaan komt en waar ze naar toe gaat. De Achterweg is net zo lang als de Lange Leenstraat en maakt vele bochten die haar in staat stellen om ergens ongezien te verdwijnen door een poort, tuin, deur, of smalle doorgang tussen de huizen.
Wat haar bezield om daar zo tegen de schemering rond te lopen laat zich raden. Een zichzelf respecterende travestiet wil uiteindelijk toch gezien worden en waagt zich keer op keer in het openbaar. Niet over de drukke straten van het stadje, maar over zoʼn stil achteraf steegje waar je zelden iemand tegen komt. Heel soms wordt ze ook wel eens gezien op het Kerkplein, maar dat gebeurd echt zelden. Het maakt de stad wat spannender dan die werkelijk is. Menigeen loopt wel eens een beetje om over de Achterweg in de hoop een glimp van haar op te vangen. In de volksmond wordt ze gemakshalve ʻde Divaʼ genoemd. De Diva van de Achterweg. Een raadselachtige schim die soms de stedelingen wat gespreksstof geeft.