Toegang tot het kerkje. 80 x 120 cm. €4500,-

Drie jaar geleden maakte ik dit schilderij van het kerkje van Persingen. Ineke en ik gingen daar toen exposeren met onze ‘Muze-terntoonstelling’. Het was een fijne tijd waarin we vaak het kerkje bezochten om er te genieten van de magische plek en om er wat studies te maken voor dit schilderij.

Het schilderij zelf hangt nu bij Art Gallery Pot. Als ik vandaag facebook open zie ik de herinnering voorbij komen. Normaal gesproken deel ik nooit zaken uit het verleden, maar voor dit schilderij, en alle herinneringen die ik er aan vast kan knopen, doe ik dat wel.

Dat kerkje staat, naar mijn idee en gevoel, op een magische plek. Een plaats waar ooit, heel lang geleden, prehistorische mensen al verbleven om er een grote zwerfkei te aanbidden. Het schijnt een kruispunt van zogenaamde leylijnen te zijn. Onzichtbare lijnen in de aarde die, net als de volle maan, mensen in beroering kunnen brengen. Vraag me niet hoe dat zit, want ik heb er geen verstand van, maar ik weet wel dat ik op die plek iets voel. Meer dan elders.

We maakten er mooie tijden mee. Eerst het schilderen, daarna het exposeren. Het schilderij wat ik er van maakte is een schilderij met een verhaal. Je ziet een paal met een bos sleutels er aan hangen. Vanaf de geijkte paden is die bos sleutels niet te zien. Wie over de geijkte paden naar het kerkje wil, treft daar een gesloten deur aan. Wie zich van de geijkte paden afwendt, en bijvoorbeeld door de weilanden naar het kerkje loopt, kan die paal met die sleutelbos tegen komen en wel even in het kerkje kijken.

Het kerkje van Persingen is voor ons ook een ontmoetingsplaats met collega’s die hier eveneens exposeren. Door hen kwamen wij ook op het idee om hier een keer een expositie in te richten. En ik verwacht dat we dat heus nog wel eens zullen gaan doen. Over twee weken exposeren twee collega’s van ons in het kerkje. Zeer waarschijnlijk gaan wij er dan ook weer even kijken.