Het zal niemand verrassen als ik vertel dat schilders vaak geïnspireerd worden door hun omgeving. Ikzelf heb een fantastisch decor om me heen waar ik eindeloos over zou kunnen schilderen omdat ik alles wat ik zie en beleef zo boeiend vind. Grant Wood, een van mijn favoriete voorbeelden, schilderde ooit een schilderij over zijn omgeving wat later heel erg beroemd zou worden.
Grant Wood. American Gothic 1930
Grant Wood 1891 – 1942
Nooit is helemaal duidelijk geworden wat hij met dit schilderij wilde vertellen. Dreef hij de spot met conservatieve Amerikaanse boeren of had hij juist bewondering voor hen. Mogelijk wist hij het zelf niet eens en schilderde hij dit werk omdat hij vond dat het geschilderd moest worden.
Dat laatste acht ik het meest waarschijnlijk. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat mij dit zeker met enige regelmaat overkomt. Ik schilder iets wat geschilderd moet worden. Zo maakte ik ooit het werk ‘Zondagse kool’. Dat is zo’n zelfde uitgangspunt. Eerder schreef ik al iets over mijn belangstelling in een leven met gelijktijdige ongelijktijdigheid. Leven in het heden met zaken uit het verleden, zoals streekdracht. Daar zit een hele geschiedenis aan vast die in het heden nog niets aan kracht heeft verloren.
De boer uit het Land van Axel met zijn Zondagse kool is zo’n prachtig voorbeeld daarvan. Grant Wood liet zijn zus en zijn tandarts poseren voor ‘American Gothic’. Ik heb hier zelf model voor gestaan omdat ik er die dag zo bijliep en omdat daar een foto van gemaakt was. Bij het zien van die foto wist ik ineens wat ik moest gaan schilderen, zonder dat ik precies kon vertellen waarom.
Nu hoop ik natuurlijk dat dit ook net zo’n iconisch werk wordt als ‘American Gohic’. Voor de mensen om mij heen, en vooral in het dorp waar ik woon, heeft dit zeker al die status bereikt. Het duurt soms heel lang voordat iets door een breder publiek wordt opgepikt, maar dat gebeurde ook pas veel later met het zo beroemde werk van Wood. Ook dat werd in eerste instantie niet opgepikt. Later zag men er de waarde van in en werd het een van de meest iconische werken van zijn tijd.
Vanaf 26 oktober is dit werk, en de rest van de Zeeuwse collectie, te zien in Galerie & Kunstcafé Lokaal 54 in Terneuzen tijdens de laatste expositie van dit jaar. Daarna gaat de galerie even in winterstop tot Maart.
Het is de galerie van Anne Mannaerts die de zo wel verdiende aandacht kreeg van onze premier, tijdens de viering van 75 jaar vrijheid. De Zeeuws Vlaamse vlag in top aan het balkon. Met nog een aantal andere kunstenaars ben ik zelf die dag aanwezig om 15.00 u. om de opening mee te maken en me even voor te stellen aan het publiek. De premier zal er waarschijnlijk niet zijn en ook de vele cameraploegen zullen ontbreken, maar gezellig wordt het hier altijd.
Wil je meer weten over de Zeeuwse collectie en wat iets kost, dan kun je het beste even kijken op de pagina ‘Waar te koop‘ en doorscrollen naar Galerie & Kunstcafé Lokaal 54.
En even verderop, zo’n 70 meter van de galerie, tref je Restaurant ’t Zusje aan waar je behalve heerlijk kunt eten ook nog even naar het drieluik kan gaan kijken wat ik maakte over het leven van Mathilde (Willink) de Doelder. Wel even de reserveringslijn bellen zodat je zeker bent van een tafeltje.