Het is een klein schilderijtje. Lekker vlot en stevig geschilderd. Een mooi klein werkje over de poes die plotseling in mijn leven verscheen en nu een van mijn beste maatjes is geworden. Milou.

Vandaag heb ik er het lijstje voor gemaakt en het thuis, in mijn huiskamer, opgehangen. De poes zelf is op het schilderijtje amper een centimeter groot. Toch zie je het typische karakter van een heel nieuwsgierig katje dat ik van het prille begin al een heel leuk beestje vond. Die klik was kennelijk wederzijds. Milou is nog steeds een rondzwervend katje, maar nu wel een vaste bezoekster van mijn huis, atelier en tuin. Dat begint al ‘s-morgens vroeg tussen half zeven en zeven uur. Dan zit ze al klaar voor een knuffel, wat aandacht, en natuurlijk brokjes, poezenmelk en poezensnoepjes.

Maandenlang heeft ze een zwervend bestaan geleidt en dat leert ze niet zomaar af. De laatste tijd begint ze wel steeds meer toenadering te zoeken en is ze ook vaker en langer in mijn ruin en huis aanwezig. Ik laat haar volkomen vrij. Ze moet zelf kiezen voor een leven wat haar het leukste lijkt.

Ik heb nu dus een leuk schilderijtje van de eerste ontmoeting met de poes. En daar moest natuurlijk een kadertje rond.

Aanvankelijk had ik een blank houten kader bedacht maar ik koos er toch voor om er een zwart kader van te maken.

Een wat meer doorleeft en handmatig vervaardigd geval met een gouden randje, wat er ook erg handmatig uit moet komen te zien.

Achterop een tekst met datering ter herinnering.

En dan natuurlijk er een mooi plekje voor zoeken in mijn huis wat al redelijk vol hangt met eigen werk en dat van mijn collega’s. Op de bovenstaande foto zie je hoe het hangt en zie je ook hoe hetgeen ik heb zitten schilderen overeenstemt met de werkelijkheid. Missie geslaagd.