Gisteren ben ik even op en neer geweest naar Aardenburg om een oud schouwtje op te halen. Aardenburg is zo’n Zeeuws Vlaamse plaats waar ik heel graag kom. Het is zo’n plaats waar heel veel cultuurhistorische waarde bewaard is gebleven ondanks zware beschadigingen tijdens de tweede wereldoorlog.

Vanuit Hoek rij ik dan naar het Westen. Naar de zee. Door een prachtig landschap van groen boerenland met prachtige vergezichten. Tussen al dat schitterende groen ligt Aardenburg. Je kunt het stadje al van veraf zien liggen.

Door de corona-maatregelen zijn de terrassen nu leeg, maar daar lijkt spoedig verandering in te komen. Dan wil je hier, op zo’n zonovergoten dag, natuurlijk een heerlijk koel pintje gaan drinken. De firma Colijn is alvast aan het uitladen.

En hier moest ik zijn. In de brouwerijstraat. Daar heeft Dylan voor mij een prachtig houten, gemarmerd, schouwtje staan dat uit zijn huis komt dat hij aan het verbouwen is.

Het schouwtje komt uit een vrij vochtige ruimte van zijn huis dat hij nu helemaal aan het renoveren is en dit ding paste daar niet meer in. Maar voor mij is het goud waard.

Thuis pas ik het even voor de bestaande schouw, die ik in 2015 even snel maakte om wat te hebben. Het geweer is tijdelijk in dienst genomen als steun. Ik kan nu zien dat het schouwtje is aan te passen aan mijn interieur en ik zie ook hoe ik dat moet gaan doen.

Een deel van het schouwte is zo rot dat het vervangen moet worden. Dan zit er maar één ding op. Het hele schouwtje voorzichtig demonteren en uit elkaar peuteren. Elk onderdeel wordt voorzichtig losgehaald en apart gelegd. Dan kan ik zien hoe en wat ik zal moeten vervangen.

Van nieuw hout maak ik twee nieuwe staande dragers en eindstukken. Als ik dan alles weer in elkaar pas, nadat ik het geheel tot het gewenste formaat heb aangepast, kan alles opnieuw in elkaar gestoken worden op dezelfde wijze zoals men dat destijds gedaan heeft.

Het enige wat ik verander zijn wat houten verbindingen. Ik gebruik deuvels en zo kan ik alles weer perfect in elkaar klemmen met moderne houtlijm.

Aan het eind van de middag staat het hele geval, helemaal naar mijn wensen aangepast, in de kamer tegen de schouw. Ik probeer zo veel mogelijk van het oorspronkelijke ontwerp te behouden. Zo ook het marmerwerk wat destijds is aangebracht. Toch zal ik nog het een en ander aan moeten gaan passen om het helemaal geschikt te maken voor mijn woning. Ook het marmerwerk zal op de nieuwe delen aangebracht moeten worden. Opdat punt kom ik weer uit in mijn schilderatelier waar ik alles bij de hand heb om het juiste marmereffect te kunnen maken.