Gisteren was ik weer even in de kerk om te zoeken naar ontbrekende stukjes van het torentje voor het namenbord. Het zijn kleine stukjes fijn houtsnijwerk die er in de loop der jaren van opslag van zijn afgebroken. Als ik die stukjes kan vinden werkt dat natuurlijk een stuk sneller dan wanneer ik ze zelf moet gaan uitsnijden in het juiste hout en in de juiste vorm.

Die stukjes zouden in een opslagruimte in de toren moeten liggen en daarom ging ik er, samen met pastoor Marcus Vankan, zoeken. Die toren kun je bereiken via een prachtig oud, en geheimzinnig ogend, deurtje in de hal van de kerk. Dit soort elementen van een echte oude kerk vind ik zo geweldig boeiend. Zo’n deurtje biedt toegang tot een wereld waar je normaal gesproken nooit zal komen.

Je stapt, als het ware, de geschiedenis in en die is overal voelbaar en tastbaar. Zelfs vrij recente geschiedenis. Ergens halverwege de toren zit nog een tekst die ooit door een ss-er is geschreven die deze prachtige toren op wilde blazen met explosieven. ‘Aufstijge Verboten’ staat er. Met de datum Nov. 1944 erbij en een hakenkruis en ss-teken. Twee namen van verzetshelden die dat wilden voorkomen staan er eveneens bij. De heren Jacobs en Hermans raakten zwaar gewond toen een deel van de explosieven alsnog afgingen. De toren werd met deze actie wel door hen gered.

Mogelijk lag toen het houten torentje hier ook al. We vonden ook nog een stuk half verbrand hout van een ander stukje kerkinterieur dat mogelijk te koppelen is aan deze trieste gebeurtenis.

Erg groot was de buit van onze zoektocht niet. Vier kleine stukjes van het houten torentje werden gevonden en hiermee zal ik thuis in het atelier aan de slag moeten.

Dat begon al vroeg in de ochtend. Mijn wekker, die niet rinkelt maar mauwt, was al om iets over zessen actief. Dan moet er dus gegeten worden. En als ik dan toch wakker ben ben ik maar gelijk naar het atelier gegaan om die gevonden stukjes te passen.

De stukjes passen. Er ontbreken helaas nog veel elementen en het zal een hele goocheltoer worden om dit geheel goed toonbaar te krijgen. Het komt nu aan op het vinden van goede oplossingen. De tijd om dergelijk fijn houtsnijwerk te gaan maken is er gewoon niet.

Het gaat sowieso een hele klus worden om alles tot een mooi geheel samen te stellen. Het namenbord en alle decoratie. Alle namen moeten nu eerst geschilderd worden in speciale goudverf die ik voor dit werk heb aangeschaft. Kortom, heel veel werk. Maar het kan zo iets moois worden dat ik er alles aan ga doen om dit te realiseren.

Mijn troeteldier loopt dan al weer gezellig achter me aan en wil overal bij zijn. Dat maakt zo’n diertje in mijn leven zo waardevol. Ik mis de kleintjes nog steeds, maar Milou is nu merkbaar meer op haar gemak.

Intussen werk ik verder aan een inventarisatie van de mogelijkheden om het houten torentje zo goed mogelijk te herstellen voor hergebruik in de kerk.