Intussen ben ik al weer enige dagen aan het werk aan mijn tweede boek. Het boek over Wiese, de gesel van (het Land van) Axel. Vorig jaar begon ik aan de uitwerking van dit spectaculaire spookverhaal, maar ik kwam al snel tot de slotsom dat er meer onderzoek voor nodig was.
Een heel fijn hulpmiddel hierbij is het beroemde en lijvige boek over de vier Ambachten dat ik (trots) in mijn bezit heb. Dit meer dan 6 kilo wegende monument met meer dan 1060 pagina’s verteld me alles wat ik weten wil om dit verhaal goed op te kunnen schrijven.
De boeren opstand van 1606 tegen het regime van Wiese (Isabelle, Louise van de Palts 1531-1606), de gevolgen, de overstroming van de dorpen Willemskerke en Vremdieke (waar mijn dorp Hoek uit is ontstaan) en de vloek van Wiese. Het wordt een geweldig verhaal.
Ik moet me inleven in de wereld van 1606. Hoe zag een boerderij er toen uit? Wat beleefden de mensen in een wereld vol chaos, oorlog, geweld, overstromingen en natuurrampen? Hoe zagen de mensen er uit? Wat voor kleding droegen ze? En nog belangrijker, hoe zag Wiese er uit?
Ik denk zo, ongeveer. Ze was regentesse. Afstandelijk en van adel, maar beslist geen doetje. Ze was een ‘wild wyf’. Levensgevaarlijk voor haar vijanden en tegenstanders.
Dodelijk zelfs. Een prelaat uit Gent moest zijn weigering om voor haar te buigen met de dood bekopen. Wiese stak hem in een van haar driftbuien dood tijdens een samenkomst in de abdij van Affligem.
Oppermachtig was ze rond de eeuwwisseling van 1500 naar 1600. Haar macht had ze niet alleen te danken aan haar adellijke afkomst, maar vooral ook aan haar toverkunsten die nog wel het meest gevreesd werden.
Ze kon, onder andere, haar geest uit haar lichaam laten treden en die in een ander lichaam binnen laten treden. Zo’n heerlijk ‘Tardi-onderwerp’, waar ik mijn fantasie op los kan laten. Rond 1900 moet er ergens in Parijs zo’n sessie hebben plaatsgevonden die op last van de burgemeester werd verboden en door de politie werd verstoord. Tardi schrijft en tekent hierover in een van zijn beroemde stripalbums over Isabelle Avondrood. Ik heb nu ook een Isabelle. Een ware feeks die de gesel werd van het Land van Axel.
En dat alles draait om haar magische pendel. Die werd recentelijk gevonden en daar zal het derde boek over gaan. In het tweede boek, dat ik nu dus aan het schrijven en tekenen ben, zie je hier een plaatje van. Het is het moment dat Jules den Doelder en Guus Carton de pendel vinden in een oude, vergeten, graftombe bij de Braakman.
Het is een mix van fantasie en werkelijke geschiedenis. Heerlijk om daar in te duiken en alles hierover uit te zoeken. Hele dagen ben ik aan het onderzoeken, schrijven en tekenen.