John William Waterhouse (Rome, 6 april 1849 – Londen, 10 februari 1917).

In het atelier werk ik nog steeds aan mijn jongste creatie. Om in de sfeer van William Waterhouse te blijven heb ik gekozen voor een Britse titel. ‘Woods of reflection’. Het bos waar je jezelf tegen mag komen. Zelfreflectie is iets wat in de huidige samenleving lijkt te ontbreken. Op internet schreeuwt iedereen van alles van zich af. De beschuldigende vinger is dagelijkse routine. Niemand lijkt nog in de spiegel te willen kijken. De ander krijgt de schuld en de volle lading.

In het bos, waar je door de bomen nog nauwelijks het bos kan zien, dwaalt deze dame. Ze was gewaarschuwd maar geloofde het niet. Tot ze zichzelf tegenkwam. Qua thema, compositie en kleuren zit ik bewust heel dicht tegen een van mijn grote voorbeelden aan John William Waterhouse.

Uit mijn CD-speler klinkt Kate Bush, Milou ligt op haar kussentje bij de verwarming en ik zit in de juiste sfeer te werken aan een schilderij wat raakvlakken heeft met Kate Bush en William Waterhouse.Het was een hele zoektocht naar de juiste ingrediënten, maar het zit er wel in. Ik toon hierboven een van zijn bekendste werken.

Dit schilderij zit, qua kleding van de dame, het dichtst bij de kledingkeuze die ik maakte voor mijn model. Ik koos voor een eigentijdse dame met kleding die dicht in de buurt komt van de romantiek. Het schilderij is nog lang niet klaar, maar zo heb je een beetje een beeld van de richting die ik nu op ben gegaan.